De voorbereiding

Dankbaar en dankend naar Compostela (J-21)

Nu de dag van het vertrek alsmaar dicheterbij komt, een woordje over de voorbereiding die uit verschillende in elkaar verweven elementen bestaat.
Doorheen mijn eigen voorbereiding loopt een rode draad. Inderdaad: vanaf het ogenblik dat mijn belsissing genomen was om de tocht naar Compostela te gaan, begon voor mij een mentale voorbereiding.
Een mentale omdat ik heel goed realiseer dat wanneer je een eenzame(!)tocht van 1000km wilt gaan, er heel wat zal moeten losgelaten worden. Dat vraagt een zekere vorm van voorbereiding en training.
Daarom is de morele steun van het gezin, de familie, de vrienden en kennissen zo belangrijk.
Doordat het spirituële en het religieuze de drijfveren zijn van mijn motivering, zal het eigen "Gebed van een pelgrim" dan ook mijn dagelijkse tochtgenoot zijn naast de andere pelgrims die ik zal mogen ontmoeten.
De pelgrimzegen gekregen, samen met meer dan 120 leden van het Vlaams genootschap van Compostela in de abdijkerk van Tongerlo ter gelegenheid van de lenteontmoeting op 10.03.2007 was voor mij een opladen van de batterijen om te volharden in de wil om de tocht te gaan.
Een belangrijk element in de voorbereiding is het informatieve. Je luisterbereid openstellen voor het ontvangen van inlichtingen van hen die de tocht reeds hebben gemaakt is een gelegenheid tot tal van ontmoetingen en worden nieuwe vriendschappen gesmeed.
Door met anderen vrij en open te praten over je plan, komen die gelegenheden tot ontmoeten als het ware zo naar je toe gewandeld.
Zo leerde ik pastoor Jan op een andere manier kennen.
Zo ook leerde ik Nele (mijn meter voor de tocht) anders kennen dan via "Waarbenjij.nu".
Mijn lerares Spaans bracht mij in contact met Marie-Josée en Jan.
In Tongerlo maakte ik kennis met Karel en Katia, en zovele andere leden van het Vlaams Genootschap.
Zovelen die ik heb leren appreciëren en met wie contacten worden onderhouden langs alle mogelijke communicatiewegen en die mij vanuit hun eigen ervaring de nodige informatie wisten te geven. Van de keuze van stapschoenen en rugzak, het beperken van de te dragen last, de kledij en de slaapzak, de keuze van gidsen en kaarten, tot de veiligheidsspelden toe ter vervanging van wasspelden (beperken van het gewicht).
Allemaal Camino-mensen door wie ik mij gesteund en gedragen weet.
Eenmaal al die inlichtingen zijn verzameld begint de aanschaf van het materiële.
Een niet te onderschatten element van de voorbereiding is de fysische training.
Voor mij houdt dit in: mijn dagelijks stappen van 3 tot 6 km op te drijven naar langere afstanden. Dit is dan minimum 6 tot 10 km per dag met pieken gaande van 18 tot 25 of 30Km. Al dan niet met de volledige uitrusting.
Hierin ben ik Marleen en Hendrik dankbaar om met hen een aantal langeafstandstochten te hebben kunnen maken op diverse terreinen en in verschillende omstandigheden.
Met hen ook leerde ik meer aandacht te hebben voor de typische wegbewijzering.(Zeer belangrijk om de vooropgestelde aankomstplaats te bereiken). Zeker wanneer je alleen op stap bent.
De "Nordic Sticks" (stapstokken) op een correcte manier leren gebruiken vind ik even belangrijk als de fysische training.
Hiervoor ben ik Theo dankbaar, die enkele uren van zijn vrije tijd opofferde om, bij een tocht in het Provinciaal Domein "Puyenbroek", mij de juiste techniek in deze materie bij te brengen.
Het gedeelte EHBO en de medicatie mogen evenmin uit het oog worden verloren. Hier werd ik geadviseerd door Rita en Etienne.
Ten slotte diende ik ook mijn kennis van de Spaanse taal op te frissen.
Aan allen: met name genoemd of niet: van harte dank voor jullie hulp en tot een volgend bericht...
Dan vanuit Frankrijk...