EL CAMINO (11)
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Guy
07 Juli 2007 | Spanje, Villar de Mazarife
EERST EN VOORAL AAN ELKEEN EEN AANGENAAM EN WELVERDIEND, DEUGDDOEND VERLOF. GENIET ERVAN.
TERADILLOS DE LOS TEMPLARES/EL BURGO RANERO (Km 677) 05.07.2007
JA... 2/3 van de weg naar Santiago zijn afgelegd. Zoals ik het daarnet tegen een Belgische dame, uit het Naamse, zei toen zij mij vroeg hoe het er aan toe ging met het stappen: " Ik heb het gevoel dat de Kms Camino onder mijn schoenen schuiven zoals de rails onder de wielen van een trein".
Het dorpje Teradillos staat in schril contrast met Carrion die een mooie, propere stad is met veel bezienswaardigheden.
Wanneer je in Teradillos aankomt dan heb je het gevoel in de 19de eeuw terecht te komen. Lemen huisjes, geen school, geen arts, geen winkel, geen apoteker, enz...Maar wel lachende mensen...
Het enige moderne gebouw met alles erop en eraan is de refugio del peregrinos.
Een van de betere tot nu toe op de Camino Frances.
Vandaag een zoveelste vlakke rit maar...de vogeltjes, de bomen, de veldmuizen waren vandaag op appel alsook de dorpjes tussen vertrek- en aankompunt.
Weer eens zo een etape waaruit je geluk en doorzettingsvermogen kunt putten.
2,5 Km na Calzada del Cato zat ik op een bank even te rusten (voeten en schoenen laten verluchten) en daar kwam een peregrino aangestapt met de fiets aan de hand...Een platte band...Op mijn uitnodiging kwam hij even bij mij zitten.
Hij is een Ier en had een fiets gehuurd in Burgos zonder enig repairkit of fietspomp.
In het volgende dorpje een paar Km verder zat hij te treuren want niemand kon hem helpen.Een andere fietser (Italiaan) die daar aankwam sprak ik aan en deze heeft hem kunnen helpen. Ik was zo gelukkig toen die pechvogel mij wat later voorbijreed en zijn hand dankend opstak.
In El Burgo Ranero ontmoette ik de Belgische vrouw van het begin van mijn verhaal. Samen dronken wij een kopje koffie. Zij is van de streek van Namen en trekt rond van festival naar festival met haar poppenteater.
Weer eens een gelukkige dag.
Oh ja toen ik hier in de refugio aankwam werd ik heel vriendelijk onthaald door een Spaanse hospitalera die het maar normaal vond dat zij mijn rugzak naar boven droeg...Kan het nu beter zijn???
Vandaag voor de eerste dag grote warmte in de Manseta.
EL BURGO RANERO/PUENTE VILLARENTE (Km 702,80) 06.07.2007.
De Albergue waar ik de nacht doorbracht draagt de naam "DOMENICO LAFFI" een priester-bedevaarder uit de 17de eeuw.
Vandaag opnieuw een vlakke etape langsheen de weg van het autoverkeer.
Ben nu op 10 Km van Leon met stijgend verkeer.
Reeds 2 dagen is de bergketen waarover de Camino loopt zichtbaar. Nu zelfs heel dicht bij.
Om welke reden ook een pelgrim de Camino naar Santoago gaat heb je het zeer belangrijke praktische en organisatorische gedeelte van elke dag.
Vertrek elke morgen bij het krieken van de dag...Wat mij betreft nooit met een lege maag.
Bij aankomst in de refugio: u laten registreren en een bed aangewezen krijgen of zelf uitkiezen, douchen, klederen wassen en te drogen hangen, waterreserve van uw rugzak bijvullen voor de dag daarop, siesta tot opening van de plaatselijke kruidenier, aankopen doen (wat mij betreft: voor het ontbijt en mijn lunchpakket), verzorging van de voeten.
En wat eet ik zoal?
Ontbijt: brood met smeerkaas, een yoghurt, een stuk fruit en een chocomelk.
Langs de baan: regelmatig fruttos seccos, een stuk fruit twee uur na vertrek.
Al naar gelang in het eerst volgende dorp in een bar een choco en eventueel een koek erbij.
Lunch: brood met smeerkaas, een doosje sardines in olijfolie en water drinken.
Aankomst etape rond ongeveer 14.00 uur.
Avondeten in een restaurant of bar " El menu del peregrino ".
PUENTE VILLARENTE/LEON/VILLAR DE MAZARIFE (Km 738,80) 07.07.2007
DE KONING TE RIJK...Ja, dat ben ik van gisteren middag tot vanmorgen geweest...
Gisteren een korte rit in het verschiet van vandaag; dus was ik vroeg in El Albergue "Delfin". Nog volledig nieuw en niet in de gidsen opgenomen.
Ik was de enige pelgrim om er te overnachten...'s Namiddags getracteerd door de bazin met een corneto en 's avonds de enige gast in het restaurant van het hostal dat zij eveneens uitbaten.
Geen bord maar een hele schotel spaghetti als voorgerecht gevolgd door een echt mooi en gezond varkenskotelet met echte goede frietjes...(ik zie jullie al likkebaarden) en dan een heel rustige nacht.
Vandaag in Leon verschillende bezienswaardigheden bezocht...In en rond de katedraal kon mijn geluk niet op...zovele pelgrims in het verleden reeds ontmoet terug mogen zien...Een echt hartverwarmend moment.
Bij het aankomen in Manzarife voor het eerst horen donderen in de verte.
Ook hier in el Albergue San Antonio de Padua weinig pelgrims dus ruimte genoeg.
Om 17.00u vandaag was het dan BINGO...ja, daar kwam een jonge vlaming aangewandeld "Stefaan" uit Antwerpen.
Eindelijk kan ik weer eens Vlaams spreken.
Vanavond hier in de Albergue gegeten. Een salada mixta en een paëlla klaargemaakt door Pepe de keukenpiet.
Tot een volgend bericht.
De foto's kan ik niet plaatsen door gebrek aan een USB poort op de PC'S
TERADILLOS DE LOS TEMPLARES/EL BURGO RANERO (Km 677) 05.07.2007
JA... 2/3 van de weg naar Santiago zijn afgelegd. Zoals ik het daarnet tegen een Belgische dame, uit het Naamse, zei toen zij mij vroeg hoe het er aan toe ging met het stappen: " Ik heb het gevoel dat de Kms Camino onder mijn schoenen schuiven zoals de rails onder de wielen van een trein".
Het dorpje Teradillos staat in schril contrast met Carrion die een mooie, propere stad is met veel bezienswaardigheden.
Wanneer je in Teradillos aankomt dan heb je het gevoel in de 19de eeuw terecht te komen. Lemen huisjes, geen school, geen arts, geen winkel, geen apoteker, enz...Maar wel lachende mensen...
Het enige moderne gebouw met alles erop en eraan is de refugio del peregrinos.
Een van de betere tot nu toe op de Camino Frances.
Vandaag een zoveelste vlakke rit maar...de vogeltjes, de bomen, de veldmuizen waren vandaag op appel alsook de dorpjes tussen vertrek- en aankompunt.
Weer eens zo een etape waaruit je geluk en doorzettingsvermogen kunt putten.
2,5 Km na Calzada del Cato zat ik op een bank even te rusten (voeten en schoenen laten verluchten) en daar kwam een peregrino aangestapt met de fiets aan de hand...Een platte band...Op mijn uitnodiging kwam hij even bij mij zitten.
Hij is een Ier en had een fiets gehuurd in Burgos zonder enig repairkit of fietspomp.
In het volgende dorpje een paar Km verder zat hij te treuren want niemand kon hem helpen.Een andere fietser (Italiaan) die daar aankwam sprak ik aan en deze heeft hem kunnen helpen. Ik was zo gelukkig toen die pechvogel mij wat later voorbijreed en zijn hand dankend opstak.
In El Burgo Ranero ontmoette ik de Belgische vrouw van het begin van mijn verhaal. Samen dronken wij een kopje koffie. Zij is van de streek van Namen en trekt rond van festival naar festival met haar poppenteater.
Weer eens een gelukkige dag.
Oh ja toen ik hier in de refugio aankwam werd ik heel vriendelijk onthaald door een Spaanse hospitalera die het maar normaal vond dat zij mijn rugzak naar boven droeg...Kan het nu beter zijn???
Vandaag voor de eerste dag grote warmte in de Manseta.
EL BURGO RANERO/PUENTE VILLARENTE (Km 702,80) 06.07.2007.
De Albergue waar ik de nacht doorbracht draagt de naam "DOMENICO LAFFI" een priester-bedevaarder uit de 17de eeuw.
Vandaag opnieuw een vlakke etape langsheen de weg van het autoverkeer.
Ben nu op 10 Km van Leon met stijgend verkeer.
Reeds 2 dagen is de bergketen waarover de Camino loopt zichtbaar. Nu zelfs heel dicht bij.
Om welke reden ook een pelgrim de Camino naar Santoago gaat heb je het zeer belangrijke praktische en organisatorische gedeelte van elke dag.
Vertrek elke morgen bij het krieken van de dag...Wat mij betreft nooit met een lege maag.
Bij aankomst in de refugio: u laten registreren en een bed aangewezen krijgen of zelf uitkiezen, douchen, klederen wassen en te drogen hangen, waterreserve van uw rugzak bijvullen voor de dag daarop, siesta tot opening van de plaatselijke kruidenier, aankopen doen (wat mij betreft: voor het ontbijt en mijn lunchpakket), verzorging van de voeten.
En wat eet ik zoal?
Ontbijt: brood met smeerkaas, een yoghurt, een stuk fruit en een chocomelk.
Langs de baan: regelmatig fruttos seccos, een stuk fruit twee uur na vertrek.
Al naar gelang in het eerst volgende dorp in een bar een choco en eventueel een koek erbij.
Lunch: brood met smeerkaas, een doosje sardines in olijfolie en water drinken.
Aankomst etape rond ongeveer 14.00 uur.
Avondeten in een restaurant of bar " El menu del peregrino ".
PUENTE VILLARENTE/LEON/VILLAR DE MAZARIFE (Km 738,80) 07.07.2007
DE KONING TE RIJK...Ja, dat ben ik van gisteren middag tot vanmorgen geweest...
Gisteren een korte rit in het verschiet van vandaag; dus was ik vroeg in El Albergue "Delfin". Nog volledig nieuw en niet in de gidsen opgenomen.
Ik was de enige pelgrim om er te overnachten...'s Namiddags getracteerd door de bazin met een corneto en 's avonds de enige gast in het restaurant van het hostal dat zij eveneens uitbaten.
Geen bord maar een hele schotel spaghetti als voorgerecht gevolgd door een echt mooi en gezond varkenskotelet met echte goede frietjes...(ik zie jullie al likkebaarden) en dan een heel rustige nacht.
Vandaag in Leon verschillende bezienswaardigheden bezocht...In en rond de katedraal kon mijn geluk niet op...zovele pelgrims in het verleden reeds ontmoet terug mogen zien...Een echt hartverwarmend moment.
Bij het aankomen in Manzarife voor het eerst horen donderen in de verte.
Ook hier in el Albergue San Antonio de Padua weinig pelgrims dus ruimte genoeg.
Om 17.00u vandaag was het dan BINGO...ja, daar kwam een jonge vlaming aangewandeld "Stefaan" uit Antwerpen.
Eindelijk kan ik weer eens Vlaams spreken.
Vanavond hier in de Albergue gegeten. Een salada mixta en een paëlla klaargemaakt door Pepe de keukenpiet.
Tot een volgend bericht.
De foto's kan ik niet plaatsen door gebrek aan een USB poort op de PC'S
-
08 Juli 2007 - 15:47
Meter Nele:
Hey, Speedy Gonzales,
wat ga je snel!
Daar kan ik niet tegenop, zenne!
Ik ben daarnet haast beginnen huilen van contentement omdat je me met je verhalen echt in de pelgrimssfeer brengt. En dan het moment dat je eindelijk weer eens een Vlaming tegenkomt ... dat kan deugd doen, hé, eindelijk weer eens je eigen taal kunnen spreken. Hoewel ik me zelf probleemloos kon behelpen in het Engels en het Frans, was het voor mij een verademing om eindelijk weer eens Vlaams te praten. Dus ik begrijp wat je bedoelt ...
Ik veronderstel dat de komende halte Astorga wordt. Om wat foto's in te voegen: volgens mij moet het lukken in Astorga, maar ik weet niet meer precies in welke albergue ik toen sliep ('t was alleszins niet die in het centrum, maar eerder aan de rand, bij het binnenkomen van Astorga) en in Portomarin kan je zeker foto's invoegen in de privé albergue (ene met zicht op de rivier).
Mocht je in Foncebadon in de privaat albergue verblijven, doe dan aan Filipé de huisbaas de groeten van Nele en Marleen uit België. Filipé kent Marleen beter dan mij, omdat Marleen daar tijdens haar camino met een geblesseerde knie voor een tijdje hospitaliero is geweest in ruil voor kost en inwoon. Ikzelf ben er gewoon twee dagen verbleven omdat ik er Marleen teruggevonden had.
In Manjarin kan je in heel sobere omstandigheden verblijven, omringd door de warmhartigheid van de uitbaters. Overnacht je er niet, maar kom je er gewoon langs, dan word je door een bel (die ze luiden voor elke langskomende pelgrim) van harte uitgenodigd voor een gratis tasje koffie of thee (wie wil mag altijd een donativo doen, maar dit is niet verplicht).
Verder op je route kom je ook langs O Cebreiro. De weg ernaartoe en het dorpje zelf zijn sprookjesachtig mooi, mocht je daar willen overnachten, neem gerust een hostalleke, want over de albergue van daar heb ik niet veel horen stoefen. Net boven het souvenierwinkeltje is een goed hostalleke.
Enfin, ik moet u hier eigenlijk niet voorschrijven wat ge allemaal moet doen, hé ... maar het doet me deugd u enekel tips te kunnen geven en dit allemaal met je te kunnen delen.
Met veel liefs en tot later Speedy Gonzales!
Meter Nele -
08 Juli 2007 - 18:20
Asz:
Guy, ik denk en bid voor je. Goede moed en verder goede reis. tot blij weerziens, Lucienne
Guy, je bent er bijna.Ik denk vaak aan jou. Bid voor ons. En tot ziens. André.
Guy, nog enkele dagen en je bent er. Wij bidden voor een goede aankomst en jij daar voor ons. Willy en Liliane.
De beste groeten van Maurice. Wij bidden elke dag ook voor u. Maurice.
Lieve Guy, We volgen U alle dagen met uw gebed, denken we aan U. veel kracht en gezondheid. Georges en Simone.
Als nieuwe vrijwilligster wens ik u een goede tocht. moge uw deugddoende stappen ook een deel zijn dat ik meega. goede gezondheid en kracht. Monique.
Hel veel moed wens ik u nog , geniet van de mooie natuur onderweg en dat de aankomst en het verblijuf in Compostella vreugdevol mag zijn. Josée.
Ge ziet, Guy, dat men met je meeleeft. Doe het goed voor de volgende étappe.
Wij zijn verbonden. Herman De Pelsmaeker komt je vervangen aanstaande zondag: dan ben ik in Mere van dienst.
Hou je goed en St-Jacob is in zicht!!!
Patrick -
09 Juli 2007 - 18:54
Florette:
Hallo GUY
In je laatste berichten lijkt de weg gemakkelijker te gaan. Of ben je ondertussen al een "doorzomerde" pelgrim door niets meer tegen te houden nu Santiago nadert?Ik wens je intens doorleefde momenten,fijne ontmoetingen en veel moed.
Het ga je goed en tot later.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
