EL CAMINO (9)

BURGOS/HORNILLOS DEL CAMINO(kM 552) 01.07.2007

Eerst en vooral een welgemeende dank voor al die bemoedigende reacties. Muchas gracias.

OEF...Ik heb het overleefd...Ja, vanuit de centrale ligging van het pension waar ik twee maal overnachtte (in echte lakens na zo veel dagen) loopt de camino dwars door de uitgaansbuurt van Burgos.
Bij het vroege vertrekuur (5.30), op een zondagmorgen, heb ik dus honderden nog vierende mannen en vrouwen moeten trotseren om buiten de stad te geraken.
De politie was wel in grote getale aanwezig en hield alles onder controle.
Ik heb geen enkel probleem ondervonden om door die massa drinkebroers en-zussen te geraken. In tegendeel; zij lieten mij allen door en wensten mij " Buen Camino".
Een gemakkelijke etape van amper 21 Km doorheen hectaren korenvelden, getooid met duizende klaprozen. Wat een mooi contrast, dat goudgeel en dat bloedrood.
Ik kwam net op tijd voor de H.Mis van 10.00u en kon de rest van de dag uitrusten.
Vandaag een zeer aangename temperatuur om te stappen.

HORNILLOS DEL CAMINO/ITERO DE LA VEGA (Km 584) 02.07.2007
Een heel goede nacht gehad in de Albergue onder de kerktoren.
Gisteren avond gezellig gegeten samen met vroeger reeds ontmoette pelgrims uit Nederland en Canada.
Voor vandaag stond een vlakke rit zonder moeilijkheden (zo noemt men dat in wielertermen) maar al met de beklimmimg naar De Alto de Mostelares. Voor mij de Mont Ventoux van de Camino (dus buiten categorie).
Juist voor de aanvang van de beklimming kwam ik ter hoogte van een jongedame die mij in het engels vroeg van waar ik afkomstig was. Zij komt uit Hong-Kong. Na een tiental minuten samen stappen begonnen wij dus elk op ons ritme aan die beklimming van onze Mont Ventoux.
Boven op de top hebben wij aan de ter onze beschikking staande tafels en banken samen gepic-nict en ons gesprek verder gezet.
Met Dora,zo noemt die jonge vrouw, hebben wij echt een diepgaand spiritueel, godsdienstig en menselijk gesprek gehad. Zulke gesprekken heb ik reeds verschillende malen kunnen hebben tijdens mijn pelgrimstocht die nu al aan zijn 27ste dag toe is.
Het zijn gesprekken die echt deugd kunnen doen en hartverwarmend zijn.
Reeds verschillende dagen zien wij duizende konijnenkeuteltjes(of hoe noem je dat?) op de weg. Vandaag zag ik dan toch eens de konijntjes (4).
Niettgenstaande ik meestal alleen stap ben ik nooit eenzaam.
Ik voel mij een gelukkige pelgrim en wens hetzelfde geluk aan elke mens toe.
Het weer is en blijft nog steeds een aangenaam stapweer.
Ben nu in de provincie Palencia.
De 2 eerste foto's van mijn dagboek (ons moe aan de voet van een door erosie gevormde rots en de huizen tegen de rotswanden gebouwd) zijn in 1984 in deze streek genomen.

ITERO DE LA VEGA/CARRIOÑ DE LOS CONDES (Km 618 ) 03.07.2007.
Als je zo in de vroege morgen de neus buiten steekt om te vertrekken voor de dagetape en je ziet aan de ene kant de ondergaande maan, aan de andere kant de opkomende zon en daartussen in de kerk met boven op de toren het nest van familie OOIEVAAR dan is voor mij de dag goed begonnen.
Als je dan enkele honderde meters verder tussen de korenvelden loopt en de boer die reeds aan het werk is even trompt en jou Buen Camino wenst, dan is mijn dag al goed. En kom je dan binnen in het eerst volgende dorp en je wordt daar verwelkomd door een Amigo de los Peregrinos om jou een buen camino toe te wensen dan schrijf je heel graag een vriendelijk woordje van dank in zijn boekje en geef je hem een autograaf. Dan wordt jouw dag nog beter.
Wanneer je dan nog steeds op diezelfde dag in een dorp verder de bar buiten komt met de warme choco die je op het terrasje wenst te drinken en je hoort "Guy" roepen, ja, dan kan de dag niet meer stuk. Als je dan heel wat verder gevorderd bent op uw tocht en er komt jou een wagen tegen die op uw hoogte stopt en de man aan het stuur biedt jou een snoepje aan, geeft jou een stevige handdruk en wenst jou Buen Camino, dan is jouw dag meer dan geslaagd.
Elke dag wordt gevuld met vele kleine dingen die het leven toch zo aangenaam kunnen maken en hartverwarmend zijn.
Vandaag een echte vlakke rit.
Het eerste gedeelte zeer aangenaam met gelegenheid om te mijmeren, te bidden, te zingen, na te denken.
Het tweede gedeelte een "BEUE" baan vlak naast de weg voor het autoverkeer.(na al het goede van deze dag merk je dat niet op).
Deze middag gepic-nict langs de weg met Christiaan, een duitser(een van de zovele op de Camino.
Vanacht slapen in de klooster van Ste Clara.
Tot een volgend bericht.